Want 1000 jaar geleden zag Utrecht er heel anders uit. Grote schepen voeren over de grachten en legden aan bij plekken waar nu misschien gewoon huizen staan. Ze werden volgeladen met spullen of juist helemaal leeggehaald. Denk aan producten zoals wijn of zout – dingen die hier anders niet te krijgen waren. En er kwam méér mee dan alleen spullen. Handelaren uit andere landen brachten ook hun taal, gewoontes en ideeën mee. Zo werd Utrecht, dankzij de scheepvaart, een stad vol ontmoetingen tussen verschillende culturen. Dus als je naar dat oude schip kijkt, is er meer te zien dan alleen hout en spijkers. Je kijkt eigenlijk naar een verhaal over reizen, handel, en hoe Utrecht verbonden was met de wereld.

En tóch ligt het Utrechtse schip er nu ietwat verloren bij. Daarom willen we jou vragen om na te denken over manieren om het schip aantrekkelijk te maken voor bezoekers tussen de 25 en 45 jaar. Denk aan animaties, een 3D-reconstructie, een interactief scherm, een video, een audioverhaal, noem maar op. De verhalen die verteld kunnen worden zijn eindeloos: Hoe werden zulke schepen eigenlijk gebouwd? Welke routes voeren ze? Wat werd er allemaal mee vervoerd? Waar werden de producten gebruikt of verkocht? En… hoe is het schip eigenlijk in het museum gekomen?

Het is aan jou om te bepalen welk verhaal er verteld wordt en hoe.